Que de lengas !

Dempuish tostemps, fòrça lengas co-existishen. Lo mite de la Tor de Babel illustra aquera diversitat de las lengas. Après lo deluvi, coma los òmes parlavan totes la mèma lenga,  s’entenèn entà bastir ua vila e ua tor giganta que los permeteré de tocar los cèus. Diu los castiguèc deu son orgulh per la malediccion de la diversitat linguistica. D’aquí enlà, cadun se botèc a parlar ua lenga estrangèra au son vesin...

A l’entorn de nosauts, aquera diversitat linguistica ei fòrça presenta. Nos arriba sovent d’enténer ua lenga auta que la que nos an transmesa los nòstes parents.

Sovent, ei a la television o dins las carrèras de las nòstas vilas o deus nòstes vilatges. Aqueras lengas son multiplas e pòden coma los òmes qui las parlan vénguer de totes los orizonts.

Dins quauquas familhas, endeveng que duas lengas sian parladas : la lenga oficiala e la lenga d’un deus nòstes parents que n’a pas creishut aquí, o qu’a apres ua auta lenga quan èra petit. Aqueras lengas pòden estar regionalas o estrangèras.

Multilenga ? Plurilenga ?

Entà resumir, se ditz d’ua societat qu’ei multilenga e d’un individú qu’ei plurilenga.

L’intercomprengueson linguistica, qu’ei aquò ?

La nòsta societat, de ger o d’auèi, rica d’aquera diversitat, a tostemps permes a las personas plurilengas de poder aumentar la sua capacitat a comunicar en tot comprénguer melhor los autes. Entaus escambis, lo comèrci o la susvita, la semblança de la lenga deu vesin la hasèva tostemps mes agida a comprénguer.

Los emigrats italians arribats en Gasconha an viste comunicat dambe los Gerseses dins la lenga regionala de noste, pr’amor que l’occitan e l’italian son duas lengas vesias. Totas duas son de lengas romanas que venguen deu latin coma lo portugués, l’espanhòu, lo catalan, le francés, l’italian, lo sarde, lo retò-roman, lo roman, lo còrse, etc. De caps tà 430 millions de personas utilizan aqueras lengas romanas.

Coma aqueras lengas an totas la mèma origina, son fòrça pròchas e son donc de bon comprénguer.

L’intercomprengueson significa comprénguer ua lenga e non la saber parlar. Per fèit, ei regde pratic de comprénguer l’aute e de contunhar a parlar la sua lenga, quan òm a de cap l’un a l’aute un interlocutor que dispausa de las mèmas qualitats d’escota e d’observacion !

Entà estar onèste, aqueth mecanisma d’intercomprengueson o «d’intelligibilitat mutuala», deveng mes simple quan òm practica duas lengas.

Ei atau qu’ua persona atentiva pòt entrar en contacte dambe quauques centenats de milions
de companhs !

http://pedagogie.ac-toulouse.fr/langues-vivantes/IMG/pdf/l_intercomprehension_clef_du_plurilinguisme_-_cle_international_-_paris_2010_copy.pdf