L’accent, los accents, qu’es aquò ?

Partatjar Ficas 28Lenga - L’istòria de la lenga

L'accent qu'ei ua particularitat de prononciacion d'ua persona o tanben d'un grop dens ua lenga precisa. Qu'ei pròpi a ua region o un ambient sociau e se pòt caracterizar per modificacions deu debit, de la prononciacion, de l'intonacion, deu ritme de la lenga en generau.

En aqueth sens, las diferéncias d'accents explican las varietats regionaus deu francés. Tota persona qu'a donc un accent quan parla.

Definir un accent, alavetz, qu'ei establir comparèrs entre mantuas realizacions oraus diferentas d'un medish enonciat.

En França, per exemple, que se parla de bon grat de l'accent deu Mieijorn, e lhèu de l'accent e pas mes, çò qui deisha a pensar que representa un partiment màger dens las faiçons de parlar lo francés. En lo Sud, l'expression « parlar ponchut » englòba au còp lo francés dit estandard, e totas las varietats regionaus deu centre e deu nòrd de l'exagòne.

Çò qu'apèran donc l'accent deu Mieijorn ?

Aqueth accent coneish plan variantas, diferéncias, segon las regions, los ambients, lo nivèu d'educacion mès fin finau, qu'ei la transposicion au francés de quauquas abituds de prononciacion e d'intonacions vengudas de l'occitan.

Quauquas marcas de l'accent deu Mieijorn :

- solide la mes coneishuda : prononciacion deu « e » dit mut (qui n'ei donc pas mut en francés deu Mieijorn). Qu'ei vertat en particular peu « e » mut finau :

atau une porte compta plan quate sillabas, coma u(n)a pòrta en occitan o una puerta en espanhòu.
une petite fenêtre compòrta ueit sillabas prononciadas, quan se n'i pòden comptar sonque tres [un' ptit' fnètr'] dens d'autes accents.

- ua auta marca caracteristica de l'accent deu Mieijorn ei la prononciacion identica de pomme e paume, dab un « o » aubèrt dens los dus cas. Aquò pr'amor que l'occitan plaça pas jamès nat « o » barrat en posicion tonica : n'a pas sonqu'un « o » aubèrt que se barra mes o mens. Atau haute/hôte/hotte, pauvre, dôme, rose... son sistematicament prononciats damb un « o » aubèrt.

- au contra, l'accent deu Mieijorn consèrva la distincion entre brun e brin que lo francés estandard pòt con·hóner auèi (qu'ei atau que los manuaus escolars ensenhan coma evitar la confusion ortografica). Lo francés deu Mieijorn, en realitat, que sauva aquera distincion damb l'influéncia de l'occitan : n'a pas nada vertadera vocala nasau, mès meslèu seguidas de vocalas, çò qui permet mes facilament lo manteng de diferéncias de timbres. Atau, per l'aurelha, un Occitan prononcia [bre-un] per brun e [bré-in] per brin. De la medisha faiçon, las distincions entre blond e blanc, o tanben entre ton e temps que son clarament marcadas. Lo mot bien, eth-medish, s'ei notat foneticament, aquò balha a quaucom pròche [biè-en-n]…

http://www.andreminvielle.com/index.php/carnets-de-route

https://www.youtube.com/watch?v=ubGjasm63Y0

Questions

Ei possible de parlar ua lenga sense nat accent ?
D'on pòden vénguer los accents ?
E coneishes « accents » deu francés ? E pòdes citar personalitats que parlan damb aquestes accents ?

Activitats

Ensaja de transcríver en francés « estandard » lo mot o la formula representada-as per las « ortografas » ci-devath » :

« Chais pô où qu'y est ! »
« Ferm cet port, ou j'men vais l'fair ! »
« Eh bé, avecque tous ces camillons, vous avez dû vous en voir ! »
« Et alors, z'avez pas vu la plancarte ?
« Ton quien, y vient ou non ? »
« C'est le tapleau qu'y fallait remplire ? »
« Chuis p'têt p'tit, mais toi t'es pô ben grand ! »

Autres activités interactives :

http://www.irdp.ch/eoleenligne/jeudelaccent/index.html

http://www.cite-sciences.fr/au-programme/expos-temporaires/la-voix/jeux/jeu-2/index.php#