En 406, pòbles barbares van passar lo Rhin e s’esparricar sus la Gàllia. Son los Suèves, los Alans, los Vandales e los Visigòts. Dins aquera tempsada, Tolosa ei defenduda peus poblants coratjoses e valents mès tanben peu son avesque Exupèri.

Los Vandales seràn caçats en Espanha mès los Visigòts, armada remirabla, introdusida dambe l’acòrd de Roma, s’instalan a Tolosa e i bastishen la capitala deu son reiaume.

Los Visigòts son un ancian pòble germanic vengut de la branca deus Gòts. Apareishen dins l’istòria a la fin deu sègle IIIau, las suas originas son situidas en Escandinavia, s’estabilizan un moment còsta Danubi.

La sua religion ei l’arianisme. A la diferéncia deus crestians, pensan que Diu, lo pair, es superior a Jèsus, lo hilh. Que l’un ei inferior a l’aute. Aquera religion correspon a ua fòrma de politeïsme entaus crestians.

Los Visigòts s’opausan a Roma de 396 a 410, e prenguen Roma en 410.

Puèi, conquistan la Gàllia e s’i installan coma federats (associats) a Roma.

En 418, un tractat, foedus, ei signat entre l’emperaire roman Onorius e Valià lo visigòt.

Teodoric Ièr e lo generau roman Aetius lutan contra Attila, rei deus Uns, lo 22 de junh de 451 a la batalha deus Camps Catalaunics. Pendent aquera batalha, Teodoric morish. Los Uns son hòra-bandits de la Gàllia.

Teodoric IIau installa Tolosa dins ua mes bèra autonomia. Construsish lo son Palais Reiau descobert au moment de la destruccion de l’ancian espitau Larey a Tolosa en 1987. Aqueste palais hasèva 90 mètres de façada e 30 de pregondor, avèva longas galerias lateralas, e ua fòrça bèra entrada virada de cap tà Garona.

En 403, la basilica Sent-Sarnin, acabada de bastir per Exupèri ei inaugurada. Las duas glèisas de la Daurada e Sent-Pèir de las Cosinas datan tanben d’aquera epòca.

Tolosa ad aquesta tempsada ei ua ciutat activa ont coabitan gallò-romans e visigòts.

Un personatge demorat famós ei la Reina Ragnachide, hemna de Teodoric IIau. Se disèva qu’avèva los pès palmats. Aquò li valoc lo chafre de Reina Pèdauca (pè d’auca). Mes d’ua legenda li son associadas (un husèth tostemps plen e ua expression « deu temps que la Reina Pèdauca hilava ». Lo son sarcofage seré decorat dambe palmipèdes).

Lo reiaume deus Visigòts, de cap tà la fin deu sègle cincau, ei gigant. Va de la Lèira a Durança e ocupa l’Espanha per la sua màger part.

Mès la fin deu reiaume visigòt ei pròcha, lo monde espera la venguda deus Francs catolics.

En 507, Clovis tua Alaric II a Vouillé. Ei la fin d’ua tempsada de las bèras per Tolosa. Ne serà pas mes un reiaume mès ua vila de província, ciutat coma las autas.

Lo breviari d’Alaric  :

Alaric va escríver, a Aire en Gasconha, un recuelh de leis, en partidas tiradas deu dreit roman, qu’aurà lo meriti de s’aplicar a tot lo monde dins lo reiaume. Avant, cada pòble avèva las suas règlas.